Έζησα στον ίσκιο των χεριών σου και δροσίστηκα
μέθυσα στη γλύκα των ματιών σου και ζαλίστηκα
κι όμως δε μ’ ένιωσες, δε με κατάλαβες ποτέ

Φόρεσα τα χάδια σου σακάκι και στολίστηκα
χώρεσα στο είναι σου λιγάκι και φωτίστηκα
κι όμως δε μ’ έμαθες, δε με κατάλαβες ποτέ

Αδιόρθωτή μου αγάπη τι θα κάνουμε εμείς
κάθε τόσο αν δε σε βλέπω δεν μπορώ και δεν μπορείς
αδιόρθωτή μου αγάπη και γλυκό πικρό φιλί
δεν μας φτάνει εμάς να ζούμε όπως ζούνε οι πολλοί
Αδιόρθωτή μου αγάπη τι θα κάνουμε εμείς
κάθε τόσο αν δε σε βλέπω δεν μπορώ και δεν μπορείς
αδιόρθωτή μου αγάπη και γλυκόπικρο φιλί
δεν μας φτάνει εμάς να ζούμε όπως ζούνε οι πολλοί

Ήμουνα παιδί και όμως κοντά σου εγώ μεγάλωνα
ήσουνα αυτός που αγαπούσα κι όλο μάλωνα
κι όμως δε μ’ έμαθες, δε με κατάλαβες ποτέ

Ήξερα ο έρωτας πως μοιάζει με μια σύμπτωση
ήθελα να είμαι στη ζωή σου η περίπτωση
κι όμως δε μ’ ένιωσες, δε με κατάλαβες ποτέ

Αδιόρθωτή μου αγάπη τι θα κάνουμε εμείς
κάθε τόσο αν δε σε βλέπω δεν μπορώ και δεν μπορείς
αδιόρθωτή μου αγάπη και γλυκό πικρό φιλί
δεν μας φτάνει εμάς να ζούμε όπως ζούνε οι πολλοί
Αδιόρθωτή μου αγάπη τι θα κάνουμε εμείς
κάθε τόσο αν δε σε βλέπω δεν μπορώ και δεν μπορείς
αδιόρθωτή μου αγάπη και γλυκόπικρο φιλί
δεν μας φτάνει εμάς να ζούμε όπως ζούνε οι πολλοί