Δεν σηκώνω άλλο πόνο όλα εγώ να τα πληρώνω,
να δακρύζω να χαλιέμαι, με άνθρωπο να μη μιλιέμαι.
Δεν αντέχω να πεθαίνω, απ' τις σκέψεις να αρρωσταίνω,
το έχω πλέον εξαντλήσει και αν για μένα σας ρωτήσει,
αν για μένα σας ρωτήσει.

Τα φιλιά μου να του πείτε, τα φιλιά μου
κι ούτε να πατήσει απ' την γειτονιά μου.
Τα ποτά του να του πείτε κερασμένα
και της άλλης από μένα που με κοίταζε με βλέμμα
λες και θα τον ήθελα πάλι κοντά μου,
στο καλό και τα φιλιά μου.

Δε σηκώνω άλλο πόνο την καρδιά μου να φορτώνω,
να μαυρίζω να χαλιέμαι, μια ζωή να τυραννιέμαι.
Δεν αντέχω να πεθαίνω, απ' τις σκέψεις να αρρωσταίνω
το 'χω πλέον εξαντλήσει και αν για μένα σας ρωτήσει,
αν για μένα σας ρωτήσει.

Τα φιλιά μου να του πείτε, τα φιλιά μου
κι ούτε να πατήσει απ' την γειτονιά μου.
Τα ποτά του να του πείτε κερασμένα
και της άλλης από μένα που με κοίταζε με βλέμμα
λες και θα τον ήθελα πάλι κοντά μου,
στο καλό και τα φιλιά μου.