Θαρρώ πως κοίταζες τ' αστέρια
που είχαν βουλιάξει στα νερά
κι ήταν η λύπη κι η χαρά
τα μουσικά σου χέρια.

Μα τώρα πια δεν ξέρω ποιος,
δεν ξέρω ποιος ήσουν στ' αλήθεια.
Φωτιά γλυκιά ή χαρακιά,
μια χαρακιά μέσα στα στήθια.

Θυμάμαι σου 'πινα το στόμα
μεσάνυχτα στον Ωρωπό,
αχ το πικρό σου σ' αγαπώ
με θανατώνει ακόμα.

Μα τώρα πια δεν ξέρω ποιος,
δεν ξέρω ποιος ήσουν στ' αλήθεια.
Φωτιά γλυκιά ή χαρακιά,
μια χαρακιά μέσα στα στήθια.