Λες πως κάνω το ένα λάθος
πίσω απ’ τ’ άλλο κι όπως πάει
αν με πάρει η κατηφόρα
ύστερα δε σταματάει.
Λες πως πήρα λάθος δρόμο
και για μένα ανησυχείς,
θες να με γλυτώσεις πόνο
μ’ άκου φίλε μου να δεις.

Δε σε αφορά τι παρέες κάνω
κι αν καμιά φορά πίνω παραπάνω.
Δε σε αφορά που γυρνάω τις νύχτες
κι αν την βρίσκω απλά μ’ άγνωστους κι αλήτες.

Κι αν όταν γυρνώ πλαντάζω στο κλάμα
δε σε αφορά δικό μου το δράμα.
Κι αν όταν γυρνώ ραγίζει η καρδιά μου
αυτό είναι πρόβλημά μου.

Δε σε αφορά δε σου πέφτει λόγος
σε ποια αγκαλιά θα με βγάλει ο δρόμος.

Λες πως ψάχνω διεξόδους
σ’ αδιέξοδες βραδιές
και με τέρμα γκάζι μπαίνω
σ’ επικίνδυνες στροφές.
Σε σκοινιά, λες, τεντωμένα
συνεχώς ακροβατώ
λες και τι δε λες για μένα
μ’ άκου αυτό που θα σου πω.

Δε σε αφορά τι παρέες κάνω
κι αν καμιά φορά πίνω παραπάνω.
Δε σε αφορά που γυρνάω τις νύχτες
κι αν την βρίσκω απλά μ’ άγνωστους κι αλήτες.

Κι αν όταν γυρνώ πλαντάζω στο κλάμα
δε σε αφορά δικό μου το δράμα.
Κι αν όταν γυρνώ ραγίζει η καρδιά μου
αυτό είναι πρόβλημά μου.

Δε σε αφορά δε σου πέφτει λόγος
σε ποια αγκαλιά θα με βγάλει ο δρόμος.