Μες στην τσέπη μου δεν έχω μια δραχμή
στο ποτήρι μου δεν έμεινε κρασί
την ταβέρνα πια θ' αφήσω
και τον πόνο μου θα σβήσω
περπατώντας στη βροχή

Μπρος στα πόδια μου ποτάμι το νερό
με παράπονο κοιτώ τον ουρανό
τώρα ρίχνει και χαλάζι
και τη σκέψη μου αρπάζει
κάποιας αστραπής το φως

Στο τσαρδί μου πλησιάζω το φτωχό
μα κανείς δεν θα μ' ανοίξει για να μπω
τώρα ο πόνος δυναμώνει
η καρδούλα μου παγώνει
την καλή μου δεν θα βρω