Απόψε θέλω να χαθώ,
τις ώρες να μεθύσω,
απ’ το ποτήρι σου να πιώ
στα χείλη σου να σβήσω.

Απόψε στο κρεββάτι μου
αγγίζω τη σκιά σου
παλεύω στο ξενύχτι μου
να νιώσω τα φιλιά σου.

Έχεις τα χέρια σου λυτά
μα πάλι μ’ αγκαλιάζεις
κι όπου εσύ μ’ ακούμπησες
γραμμή βαθιά χαράζεις.

Μια φεύγεις κι όλα τα ξεχνάς,
την άλλη είσαι κοντά μου,
είναι γιατί το σώμα σου
θυμάται το άγγιγμα μου.

Σου φτιάχνω δρόμο για να ‘ρθεις,
γέφυρα να περάσεις,
πάνω απ’ το χρόνο που περνάς
στα χέρια μου να φτάσεις.

Έχεις τα χέρια σου λυτά
μα πάλι μ’ αγκαλιάζεις
κι όπου εσύ μ’ ακούμπησες
γραμμή βαθιά χαράζεις.