Έλα Παναγιά μου μες τη συμφορά μου
έναν άγγελο κοιτώ,
τη βλέπω και τα χάνω δεν ξέρω τι να κάνω
περνάει και παραμιλώ.

Παίρνω δρόμους και γυρίζω
κι αλανιάρικα σφυρίζω,
παίρνω δρόμους και σοκάκια
για να σβήσουν τα φαρμάκια.

Η μάτια της μέλι, όμως δε με θέλει
που χαρμάνης την κοιτώ,
ας ήξερα πως σβήνει η φλόγα που με πίνει
και το πάθος το τρελό.

Παίρνω δρόμους και γυρίζω
κι αλανιάρικα σφυρίζω,
παίρνω δρόμους και σοκάκια
για να σβήσουν τα φαρμάκια.