Μια στις τόσες το θυμάσαι
ότι υπάρχω και γυρνάς,
μέσα σ’ όλα θέλεις να ‘σαι
και δεν ξέρω που το πας.

Προσφυγάκι της καρδιάς μου
έχεις γίνει πονηρό,
βάσανο του έρωτα μου
είσαι εσύ κι εγώ πονώ.

Μια στις τόσες μ’ αγκαλιάζεις
και τα χείλη μου φιλάς,
σαν κομήτης φεύγεις όμως
να ‘ξερα πως μ’ αγαπάς.

Προσφυγάκι της καρδιάς μου
έχεις γίνει πονηρό,
βάσανο του έρωτα μου
είσαι εσύ κι εγώ πονώ.

Προσφυγοπούλα μου γλυκιά
με τρέλανες, με τρέλανες μωρό μου,
σαν με κοιτάζεις μάτια μου
ζαλίζεις το μυαλό μου

Προσφυγάκι της καρδιάς μου
έχεις γίνει πονηρό,
βάσανο του έρωτα μου
είσαι εσύ κι εγώ πονώ.