Όπου κι αν πάω θα επιστρέφω σε σένα
στα παραμύθια μας δεν θα υπάρχουν δράκοι,
ούτε παιδάκια ορφανά ξενιτεμένα
που ψάχνουν μάταια να βρουν κάποια Ιθάκη.

Ότι κι αν κάνω πάντα εσένα θα θυμάμαι,
τους άδειους δρόμους που βαδίζαμε παρέα,
όπου κι αν πας πάντα μαζί σου εγώ θα ‘μαι,
μαζί θα κάνουμε τα άσχημα ωραία.

Μαζί, θα είμαστε μαζί,
μαζί, μαζί για πάντα για μια στιγμή.
Μαζί, μαζί στη τρελά και στη λογική,
μαζί, μόνο μαζί.

Μέσα σε βρώμικα σοκάκια και σε ερείπια
θα ανακαλύψουμε διαμάντια και αστέρια,
θα πιάσουμε όνειρα κι ευχές με τρύπια δίχτυα
κι όλες οι νύχτες μας θα γίνουν μεσημέρια.

Μαζί θα ρίξουμε χρώμα σε όλα τα σκούρα
και θα ποτίσουμε ουίσκι τη μιζέρια,
εξαρτημένοι απ' του έρωτα μας τη μαστούρα
σαν δύο λευκά σε γκρίζα ζώνη περιστέρια.

Μαζί, θα είμαστε μαζί,
μαζί, μαζί για πάντα για μια στιγμή.
Μαζί, μαζί στη τρελά και στη λογική,
μαζί, μόνο μαζί.

Δως μου το χέρι σου και πάμε μία βόλτα
ν' ανακαλύψουμε όσα κάνεις δεν ξέρει,
τ' άγρια σκοτάδια να σκοτώσουμε με φώτα
μαζί να φέρουμε όσα ο χρόνος δεν θα φέρει.
δεν θα φέρει.

Θα είμαστε μαζί
και στη τρέλα και στη λογική,
θα είμαστε μαζί.