Ζωή μου εσύ, παλιοζωή
που με πονάς βράδυ πρωί
αν σε καθίσω στο σκαμνί
θα ‘χεις την έσχατη ποινή.

Καταδικάζεσαι ζωή μου
με δίχως ελαφρυντικά,
όσο καιρό είσαι μαζί μου
ούτε στιγμή δεν χάρηκα.

Καταδικάζεσαι ζωή μου
μαζί κι αυτή που αγαπώ,
για σας τους δυο η ύπαρξη μου
είναι εμπόρευμα φτηνό.

Ζωή μου εσύ, παλιοζωή
που δεν μου άφησες πνοή
βγάλε τη μάσκα την πικρή
μόνο για μια στιγμή μικρή.

Καταδικάζεσαι ζωή μου
με δίχως ελαφρυντικά,
όσο καιρό είσαι μαζί μου
ούτε στιγμή δεν χάρηκα.

Καταδικάζεσαι ζωή μου
μαζί κι αυτή που αγαπώ,
για σας τους δυο η ύπαρξη μου
είναι εμπόρευμα φτηνό.