Με το αλκοόλ και του συρμού τα τραγουδάκια
στις καφετέριες τι ψάχνεις για να βρεις,
σου ‘χουνε γίνει ψωμοτύρι τα μπαράκια,
άλλοθι ψεύτικα για να δικαιωθείς.

Χρόνια γεμάτα υποσχέσεις και ελπίδες
και εσύ πατρίδα μου τα ίδια όπως χθες,
τους επιβήτορές σου τώρα πια τους είδες
είναι ανίκανοι και στείροι εραστές.

Αναρωτιέσαι κι όλο λες γιατί υπάρχω
μ’ ένα χαμόγελο πικρό βαθιάς πληγής,
αύριο σκέφτεσαι το νοίκι μου δεν θα ‘χω
και τρέχεις πάλι στα μπαράκια να σωθείς.

Χρόνια γεμάτα υποσχέσεις και ελπίδες
και εσύ πατρίδα μου τα ίδια όπως χθες,
τους επιβήτορές σου τώρα πια τους είδες
είναι ανίκανοι και στείροι εραστές.