Άσε με να ‘χω παραισθήσεις
πως μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ,
σε παρακαλώ μη μου τις σβήσεις,
άσε με να ‘χω παραισθήσεις.

Άσε με να νιώθω ερωτευμένος
σαν τότε που ‘μουνα παιδί,
να πονώ σαν να ‘μαι πληγωμένος,
άσε να νιώθω ερωτευμένος.

Άσε με να κλαίω, να γλεντάω
και άκου τη σπασμένη μου φωνή,
για ανύπαρκτες υπάρξεις σου μιλάω,
για ‘κείνους που δεν είναι ζωντανοί.