Εσύ κυρία μου που τώρα αδιαφορείς
και μου μιλάς και με κοιτάς με ειρωνεία,
να το ξεχάσεις και να θέλεις δεν μπορείς
πως ήσουν κάποτε στο πλάι μου η μια.

Αχάριστη γυναίκα που δεν νοιάστηκες
αν σου ‘δωσα αγάπη, αν σου ‘δωσα στοργή,
εμένα τη ζωή μου την κατάστρεψες
κι εσύ θα ζεις για πάντα αμαρτωλή.

Θα ‘ρθει μια μέρα αλλά τότε θα ‘ναι αργά
που θα θελήσεις στο πλευρό μου να γυρίσεις,
μα η καρδιά μου θα ανήκει σ’ άλλη πια
κι από τα χείλη αυτά μόνο θ’ ακούσεις.

Αχάριστη γυναίκα που δεν νοιάστηκες
αν σου ‘δωσα αγάπη, αν σου ‘δωσα στοργή,
εμένα τη ζωή μου την κατάστρεψες
κι εσύ θα ζεις για πάντα αμαρτωλή.