Στον Νότο μαζευτήκαμε
τη δίσεχτη την ώρα,
ποτάμι αίμα φτύσαμε
μα η πληγή λεχώνα,
ξημέρωσε κι ακόμα.

Πες και κάτι για την Κύπρο,
κύριε Υπουργέ
πες για τον μεγάλο λύκο
που μας έφαγε.

Κι εσύ που σφαίρα έριξες
στα πόδια του θηρίου,
ούτε που το φοβέρισες
κι η γη του μαρτυρίου
πονάει κι ας είναι χώμα.

Πες και κάτι για την Κύπρο,
κύριε Υπουργέ
πες για τον μεγάλο λύκο
που μας έφαγε.

Μικρή πατρίδα, δίκοπη,
γωνιά κουρελιασμένη,
ποιος άντρας θα ‘ρθει να μου πει
πως είσαι μοιρασμένη,
ποιος άντρας και ποιο στόμα.

Πες και κάτι για την Κύπρο,
κύριε Υπουργέ
πες για τον μεγάλο λύκο
που μας έφαγε.