Μπήκε το νερό στ’ αυλάκι,
το ξερό κλαδί στο τζάκι,
η βροχή θέλει χειμώνα,
η αγάπη λίγο ακόμα.

Το λαβράκι θέλει δίχτυ
και ο έρωτας ξενύχτι,
μέσ’ απ’ της καρδιάς τα βάθη
έχω δει και έχω μάθει.

Είναι λάβα, είν’ Ελλάδα που κυλά,
είναι έρωτας που βγαίνει απ’ τα βουνά.
Είναι βράχος, είναι πάθος και κρασί,
είναι βότσαλο που έγινε νησί.

Βγήκε τ’ όνειρο σεργιάνι
πλοίο μπήκε στο λιμάνι,
έδεσε η ζωή στον ντόκο
δίχως λόγια, δίχως κρότο.

Έχω δει κι έχω γνωρίσει
και Ανατολή και Δύση,
μα η πιο όμορφη σελίδα
είναι η μικρή Πατρίδα.

Είναι λάβα, είν’ Ελλάδα που κυλά,
είναι έρωτας που βγαίνει απ’ τα βουνά.
Είναι βράχος, είναι πάθος και κρασί,
είναι βότσαλο που έγινε νησί.