Και περιμένουμε, λοιπόν, τις διαβουλεύσεις
τους χάρτες μας θα βάλουν στο τραπέζι,
και με μαχαίρι κοφτερό
θα κόψουν την πατρίδα μας στα δυό,
στα τρία, στα εκατό, ποιος ξέρει.

Ύστερα θα μας πουν πως
συμφωνήσαμε σ' αυτό, σ’ αυτό κι αυτό,
κι αυτό, κι αυτό,
άλλο καλύτερο δεν ήταν μπορετό.

Πως, «ξέρετε ήτανε δύσκολα τα πράγματα».

Πως, «Έπρεπε να βρούμε κάποια λύση,
κι ας συρρικνώσουμε μια κι έξω την πατρίδα, δυστυχώς”