Το ξέρω πως θέλεις να γυρίσεις
το ξέρω πως μας δένουν οι αναμνήσεις.
Μα δεν πρέπει, δεν γίνεται, δεν κάνει,
ήταν και δεν ήταν, πέρασαν και παν
τώρα οι καρδιές μας δεν χτυπάν.

Γράμματα γραμμένα στη βροχή με κιμωλία
ήταν η δική μας ιστορία.
Γράμματα γραμμένα στη βροχή με κιμωλία
ήταν η δική μας ιστορία.

Το ξέρω σου μιλάν τα περασμένα,
δεν κρύβω πως μιλάνε και σ’ εμένα.
Μα δεν πρέπει, δεν γίνεται, δεν κάνει,
ήταν και δεν ήταν, όνειρα που παν
στάχτες που τη βροχή σκορπάν.

Γράμματα γραμμένα στη βροχή με κιμωλία
ήταν η δική μας ιστορία.
Γράμματα γραμμένα στη βροχή με κιμωλία
ήταν η δική μας ιστορία.