Πρέπει να κάνω καινούρια αρχή
η απόφαση αυτή πως με παγώνει,
παίρνω το τραίνο για το βορρά
κελί και τάφος τούτο το βαγόνι.
Η απόφαση αυτή πως με παγώνει
κελί και τάφος τούτο το βαγόνι.

Ήρθα σε τόπο δίχως ήλιο,
δίχως αλάτι, δίχως κύμα,
φίλος κι εχθρός η μοναξιά μου
βαρύ κι ασήκωτο το βήμα.

Κάποιες βραδιές η αδικία
μπουκάρει μες στα όνειρα μου,
φλύαρη γλώσσα που τρυπάει
μ’ άδειες κουβέντες την καρδιά μου.

Η κάμαρα μου είναι μικρή
σ’ ένα παλιό και γκρίζο ξένο σπίτι,
μπετόν και σίδερο η αυλή
μόνιμη θέα απ’ το στενό φεγγίτη.
Στο παλιό και γκρίζο ξένο σπίτι
μόνιμη θέα απ’ το στενό φεγγίτη.

Ήρθα σε τόπο δίχως ήλιο,
δίχως αλάτι, δίχως κύμα,
φίλος κι εχθρός η μοναξιά μου
βαρύ κι ασήκωτο το βήμα.

Κάποιες βραδιές η αδικία
μπουκάρει μες στα όνειρα μου,
φλύαρη γλώσσα που τρυπάει
μ’ άδειες κουβέντες την καρδιά μου.