Μόνοι μας, μόνοι μας, μόνοι μας
κι ας γίνει ότι γίνει,
όπου μας βγάλει η στράτα μας
κι όπου η μοίρα ορίζει.

Παλιοζωή που στάζεις δηλητήριο
είσαι γλυκιά μα είσαι και μαρτύριο.
Πόσες καρδιές δεν έχεις φαρμακώσει,
έχεις φαρμακώσει.

Όλοι τους, όλοι τους, όλοι τους
μας βλέπουν σαν αγρίμια,
τόσα ωραία όνειρα
μας τα ‘καναν συντρίμμια.

Παλιοζωή που στάζεις δηλητήριο
είσαι γλυκιά μα είσαι και μαρτύριο.
Πόσες καρδιές δεν έχεις φαρμακώσει,
έχεις φαρμακώσει.

Μόνοι μας, μόνοι μας, μόνοι μας.