Ήταν μια φορά ένα κορίτσι
που είχε για φίλη κολλητή
μία πελώρια αρκούδα
με μουσούδα χνουδωτή.

Οι δυο τους ανακάλυπταν τον κόσμο
και κάνανε ποδήλατο μαζί,
στις λύπες και στα ωραία σφίγγαν τα χέρια
και όρκο δίναν στη φιλία τους αυτή.

Σπίτι μου σπιτάκι, ένα αρκουδάκι
σπίτι, στην καρδιά μου μέσα μου έχει βρει.
Τόσο δα κουκλάκι, ένα αρκουδάκι
σπίτι του για πάντα μέσα μου έχει βρει.

Μα από μια χρονιά και πέρα,
όταν μεγάλωσε πολύ,
το κορίτσι στο σχολείο όταν κινούσε,
όσο κι αν, όσο κι αν της το ζητούσε,
την αρκούδα της πια τώρα,
δεν την έπαιρνε μαζί.

Σπίτι μου σπιτάκι, ένα αρκουδάκι
σπίτι, στην καρδιά μου μέσα μου έχει βρει.
Τόσο δα κουκλάκι, ένα αρκουδάκι
σπίτι του για πάντα μέσα μου έχει βρει.