Συγγενείς και φίλοι κλαίνε
και για τον καημό μου λένε,
κρυφολένε αχ τι κρίμα
να του χωρισμού το θύμα.

Αχ γιατί να σ’ αγαπήσω,
αχ γιατί, γιατί, γιατί.
Κι όταν φεύγεις μακριά μου
να μου φεύγει η ψυχή.

Με τα στήθια πάντα μαύρα
από της καρδιάς τη λαύρα,
απ’ τη λαύρα και τον πόνο
μέρα νύχτα σιγολιώνω.

Αχ γιατί να σ’ αγαπήσω,
αχ γιατί, γιατί, γιατί.
Κι όταν φεύγεις μακριά μου
να μου φεύγει η ψυχή.

Δεν περίμενα ποτέ μου
έρωτα μου, τύραννε μου
πως θα φύγεις μακριά μου
να ματώσεις την καρδιά μου.

Αχ γιατί να σ’ αγαπήσω,
αχ γιατί, γιατί, γιατί.
Κι όταν φεύγεις μακριά μου
να μου φεύγει η ψυχή.