Κατάδικος χωρίς καμμιά ελπίδα
μες στης ζωής μου το κελί το σκοτεινό,
του πόνου σέρνω τη βαριά την αλυσίδα
κι έχω παράπονα απ’ τον κόσμο τον κακό.

Οι περισσότερες καρδιές
στον κόσμο είναι σκάρτες,
ύπουλες και αχάριστες
κι από ψευτιά γεμάτες.

Απάνθρωπα με χτύπησε η κακία
αχαριστία και το μίσος το βαρύ
κι όμως τα μάτια μου συχνά έχουν δακρύσει
για ξένο κόσμο μέσα στη ψεύτρα τη ζωή.

Οι περισσότερες καρδιές
στον κόσμο είναι σκάρτες,
ύπουλες και αχάριστες
κι από ψευτιά γεμάτες.

Κι εκείνη που αγάπησα με τρέλα
κι εκείνη ακόμα με βασάνισε πολύ,
ένα κουρέλι με κατάντησε στη ζήση
και μια ανάμνηση μου άφησε πικρή.

Οι περισσότερες καρδιές
στον κόσμο είναι σκάρτες,
ύπουλες και αχάριστες
κι από ψευτιά γεμάτες.