Μια μια πέφτει η χάντρα
απ’ το κομπολόι μου
και αργά κυλάει η ώρα
πάνω στο ρολόι μου.

Με βρήκαν τα μεσάνυχτα
πάλι αυτό το βράδυ,
ήρθες ξανά και φώλιασες
στου νου μου το σκοτάδι
και μ’ έκανες να θυμηθώ,
να μην μπορώ να κοιμηθώ
πάλι αυτό το βράδυ.

Το τσιγάρο μου θ’ ανάψω
μια γουλιά καφέ θα πιώ
κι αν βαθιά αναστενάξω
ούτε λέξη δεν θα πω.

Με βρήκαν τα μεσάνυχτα
πάλι αυτό το βράδυ,
ήρθες ξανά και φώλιασες
στου νου μου το σκοτάδι
και μ’ έκανες να θυμηθώ,
να μην μπορώ να κοιμηθώ
πάλι αυτό το βράδυ.