Πως ν’ αντέξω, πως ν’ αντέξεις
στο σκληρό το χωρισμό,
‘χάσαν το νόημα οι λέξεις
μην μιλάς δεν το μπορώ.

Το τραίνο το νυχτερινό
σε παίρνει και σε χάνω,
καλύτερα να πέρναγε
απ’ την καρδιά μου απάνω.

Καλύτερα να πέρναγε
απ’ την καρδιά μου απάνω,
το τραίνο το νυχτερινό
σε παίρνει και σε χάνω.

Πως να σβήσω, πως να σβήσεις
τις ωραίες μας στιγμές,
που φαρμάκι οι αναμνήσεις
θα γινούν τώρα κι αυτές.

Το τραίνο το νυχτερινό
σε παίρνει και σε χάνω,
καλύτερα να πέρναγε
απ’ την καρδιά μου απάνω.

Καλύτερα να πέρναγε
απ’ την καρδιά μου απάνω,
το τραίνο το νυχτερινό
σε παίρνει και σε χάνω.