Γιάντα φεγγάρι την αυγή
εβγήκες λυπημένο
μήπως αγάπησες κι εσύ
και σ’ έχουν ξεχαημενο.

Φεγγάρι απούσουν μάρτυρας
στον αποχωρισμό μας
έλα να πεις το φταίξιμο
ποιος το ‘χει από τσι δυο μας.

Και πες φεγγάρι αν έφταιξα
να δείρω το κορμί μου
με πέτρες και με σίδερα
μέχρι να βγει η ψυχή μου.

Φεγγάρι μου που περπατείς
στου κόσμου το ταβάνι
να πα να πεις τς αγάπης μου
υπομονή να κάνει.

Φεγγάρι μου κι αν την ε δεις
στα ξένα να πλανάτε
χαμήλωσε και να τσι πεις
να μη στενοχωράτε.

Πες τση φεγγάρι ανε τη δεις
να μη στενοχωράτε
στιγμές που ζήσαμε μαζί
πάντα να αναστοράτε.