Δώδεκα ακριβώς κι εσύ είσαι άφαντος ακόμα
τηλέφωνα χτυπούν κι απόψε να μου πουν
πως κι άλλες σε φιλούν στο στόμα.

Κι εγώ θυμώνω, θυμώνω, θυμώνω
γιατί θέλω ν’ αγαπάς εμένα μόνο.
Και θυμώνω, θυμώνω, θυμώνω
λέω τέρμα και μετά το μετανιώνω.

Δώδεκα ακριβώς αλλού αγαπάς κι εγώ θολώνω,
καπνίζω κι απορώ γιατί στα συγχωρώ
και δεν σε διώχνω να τελειώνω.

Κι εγώ θυμώνω, θυμώνω, θυμώνω
γιατί θέλω ν’ αγαπάς εμένα μόνο.
Και θυμώνω, θυμώνω, θυμώνω
λέω τέρμα και μετά το μετανιώνω.