Πάλι λες κι όλο κλαις δεν κολλάμε μαζί,
μου το είπες και χθες, μου το λες μια ζωή.
Για αλλού ξεκινάς κι ως το βράδυ γυρνάς
με φεγγάρια μια ξεχνάς, μια αγαπάς.

Κάνε ότι θέλεις, κάνε δεν με νοιάζει πια,
το ‘χω ξαναδεί το έργο, τα ‘χω δει ξανά.
Κάνε ότι θέλεις, κάνε, κάνε και σκηνές
τα ‘χω δει ως το φινάλε εκατό φορές.

Αφορμές όσες θες, αφού έτσι το θες
πόσο φταίω που φταις τα μετρούσες και χθες.
Όλο φεύγεις και πας κι άλλη αγάπη ζητάς,
μα με κλάματα κουδούνια χτυπάς.

Κάνε ότι θέλεις, κάνε δεν με νοιάζει πια,
το ‘χω ξαναδεί το έργο, τα ‘χω δει ξανά.
Κάνε ότι θέλεις, κάνε, κάνε και σκηνές
τα ‘χω δει ως το φινάλε εκατό φορές.