Κάθομαι και σκέφτομαι τι έχει απομείνει,
μια ζωή από θρύψαλα ενώνω για να δω
κι όπως μέσα μου κοιτώ τον δρόμο τον δικό μου,
ένα το συμπέρασμα με χαμόγελο κρυφό.

Για τίποτα δε μετανιώνω,
τα μεγαλύτερα μου λάθη τα πληρώνω,
έτσι έχω μάθει από παιδί να μεγαλώνω.

Για τίποτα δε μετανιώνω,
για κάθε αγκάθι που μπήκε στη ψυχή μου,
με τον χρόνο επιλογές και πάθη μπερδεμένα,
όλα αυτά δημιούργησαν εμένα.

Κάθε μου ανάμνηση, κάθε μου αγάπη
τι και αν κατέληξε η πιο μεγάλη απάτη,
όνειρα γκρεμίστηκαν, σχέδια ναυάγησαν,
ένα το συμπέρασμα μόνη μου μ ‘αφήσαν.

Για τίποτα δε μετανιώνω,
τα μεγαλύτερα μου λάθη τα πληρώνω,
έτσι έχω μάθει από παιδί να μεγαλώνω.

Για τίποτα δε μετανιώνω,
για κάθε αγκάθι που μπήκε στη ψυχή μου,
με τον χρόνο επιλογές και πάθη μπερδεμένα,
όλα αυτά δημιούργησαν εμένα.