Πέρασε καιρός μακριά σου
στα κουτιά τα πράγματα σου
κι ένα ξεχασμένο σ’ αγαπώ.
Οι παλιές φωτογραφίες
ξεχασμένες ιστορίες,
ούτε θέλω να τις ξαναδώ.

Χωριστά από σένα λιώνω,
απουσίες ξεκλειδώνω και πετάω τα κλειδιά.
Αχ και να ‘ξέρες στ’ αλήθεια
πώς με δένει η συνήθεια με το ψέμα σου ξανά.

Άρχισε η βροχή να πέφτει
κι καρδιά μου σαν τον κλέφτη
κάνει πάλι βόλτες στα στενά.
Μήπως και σε συναντήσω
και μου πεις γυρίζω πίσω
όμως δεν σε βρίσκω πουθενά.

Χωριστά από σένα λιώνω,
απουσίες ξεκλειδώνω και πετάω τα κλειδιά.
Αχ και να ‘ξέρες στ’ αλήθεια
πώς με δένει η συνήθεια με το ψέμα σου ξανά.