Πάρε κύμα τον καημό μου
να τον πας στην ξενιτιά
μη τον ανταμώσει ο γιός μου
και του κάψει την καρδιά
να 'ρθει πίσω ένα βράδυ
γιατί δεν αντέχω πια

Είμαι μια μάνα, μάνα πικραμένη
σαν καλαμιά, σαν καλαμιά ξεριζωμένη

Παρ' το δάκρυ ουρανέ μου
κάνε το πικρή βροχή
κι όπου έβρεις το παιδί μου
να του βρέξεις την ψυχή
νοσταλγία να το πιάσει
στη μανούλα του να 'ρθει

Είμαι μια μάνα, μάνα πικραμένη
σαν καλαμιά, σαν καλαμιά ξεριζωμένη

Πάρε ήλιε μου τη λύπη
και σκοτείνιασε βαριά
να νυχτώσει όλη η πλάση
να νυχτώσει η ξενιτιά
το παιδί μου να ζητήσει
τη δική μου αγκαλιά