Ένα αγόρι περιμένει
κάτω απ’ το φανάρι
το παράπονο τον παίρνει
να ‘ταν παλικάρι.

Ρόγες να ζωγράφιζε
στ’ άσπρα μάγουλα της
και τ’ αστέρι του καημού
ν’ άναβε βαθιά της.

Κοριτσάκι που δεν θέλεις
αγκαλιά του να σε πάρει
γιατί ακόμα είναι αγόρι
και δεν είναι παλικάρι.

Πόσο έχει μεγαλώσει
μόνο αυτός το ξέρει,
θεέ μου να ‘ταν να ψηλώσει
σ’ ένα καλοκαίρι.

Να κρατά το χέρι του
όταν θα κοιμάται,
να τον βλέπει σαν θεό
και να τον φοβάται.

Κοριτσάκι που δεν θέλεις
αγκαλιά του να σε πάρει
γιατί ακόμα είναι αγόρι
και δεν είναι παλικάρι.