Όταν είπες πως θα φύγεις
έπιασε βροχή και πλημύρισε όλη τη γη,
έτσι βρέθηκα μονάχη σ’ έρημο νησί
που άρχιζε κι αυτό να ναυαγεί.

Έσβησε ο βοριάς τα φώτα
κι όλα σκοτεινά, όλα παγωμένα σιωπηλά.
Χρόνια πίσω από την πόρτα
κράτησα κλειστά και τα µάτια µου και την καρδιά.

Γιατί το ξέρω πως εγώ είχα φταίξει,
που είχα η τρελή πιστέψει
πως μπορείς στ’ αλήθεια ν’ αγαπάς.
Γιατί το ξέρω πως εγώ είχα φταίξει,
που σου είχα επιτρέψει
πάνω κι από µένα να μετράς.

Όλο µε ρωτούν οι φίλοι
που θα βγει αυτό, πότε μια ζωή θα ξαναβρώ.
Μα καπνίζω και σωπαίνω
που να εξηγώ πως τον εαυτό µου τιμωρώ.

Γιατί το ξέρω πως εγώ είχα φταίξει,
που είχα η τρελή πιστέψει
πως μπορείς στ’ αλήθεια ν’ αγαπάς.
Γιατί το ξέρω πως εγώ είχα φταίξει,
που σου είχα επιτρέψει
πάνω κι από µένα να μετράς.