Στα μάτια φέρνεις μια βροχή
μέσα στα βαθιά μου εκεί σε θέλω,
μοιάζουν οι νύχτες μου φωτιές
κι όσο με καις κοντά σου μένω.

Μέσα μου ξέσπασα, θύμωσα έσπασα
μα το μυαλό μου εσύ κρατάς,
λόγια σου άντεξα, μέσα μου πάλεψα
κι άλλα μου λέει η καρδιά.

Και με τρυπάς λες κι από αγκάθι είσαι,
τριανταφυλλάκι που ματώνει είσαι,
τα κόκκινα σου φύλλα ξεδιπλώνεις
στην ομορφιά σου να με καθηλώνεις.

Και με τρυπάς λες κι από αγκάθι είσαι,
τριανταφυλλάκι που ματώνει είσαι,
τα κόκκινα σου φύλλα ξεδιπλώνεις
και μ' ένα βλέμμα σου να με τελειώνεις.

Στο άδειο σώμα μου είσαι εκεί
μία καρδιά σου περιμένω,
φωνάζουν έλα οι στιγμές
μα όσο αργείς δεν ανασαίνω.

Μέσα μου ξέσπασα, θύμωσα έσπασα
μα το μυαλό μου εσύ κρατάς,
λόγια σου άντεξα, μέσα μου πάλεψα
κι άλλα μου λέει η καρδιά.

Και με τρυπάς λες κι από αγκάθι είσαι,
τριανταφυλλάκι που ματώνει είσαι,
τα κόκκινα σου φύλλα ξεδιπλώνεις
στην ομορφιά σου να με καθηλώνεις.

Και με τρυπάς λες κι από αγκάθι είσαι,
τριανταφυλλάκι που ματώνει είσαι,
τα κόκκινα σου φύλλα ξεδιπλώνεις
και μ' ένα βλέμμα σου να με τελειώνεις.