Δεν είμαι αναμάρτητη
το ξέρεις, στο 'χω πει
αγάπησα, προδόθηκα
δεν είναι αυτό ντροπή

Μα αφού μου τη συγχώρησες
αυτή την ιστορία
γιατί λοιπόν μου τη χτυπάς
σε κάθε ευκαιρία

Μες στη στάχτη τη σβησμένη μη σκαλίζεις
με πληγώνεις, με πονάς, με βασανίζεις

Πριν πάρεις την απόφαση
μαζί μου να μπλεχτείς
το παρελθόν μου έπρεπε
καλά να το σκεφτείς

Και όχι τώρα που 'νιωσα
αγάπη και ελπίδα
ν' ανοίγεις το βιβλίο μου
στη μαύρη του σελίδα

Μες στη στάχτη τη σβησμένη μη σκαλίζεις
με πληγώνεις, με πονάς, με βασανίζεις

Κανένας αναμάρτητος
δεν είναι στη ζωή
κι εγώ την αμαρτία μου
στην είπα η φτωχή

Μα αφού ποτέ δεν ένιωσες
την τόση μου μετάνοια
φύγε και άσε με ξανά
στη μαύρη μου ορφάνια

Μες στη στάχτη τη σβησμένη μη σκαλίζεις
με πληγώνεις, με πονάς, με βασανίζεις