Με άπλυτα πουκάμισα
και με κουμπιά κομμένα
αλήτη με κατάντησες
κι όλοι γελούν μ’ εμένα.

Μεθάω εξ αιτίας σου
μα δεν το μετανιώνω,
την άπιστη αγάπη σου
την ακριβοπληρώνω.

Δεν έβαλα ποτέ κρασί
στο στόμα μου κυρά μου,
είσαι υπεύθυνη εσύ
για το κατάντημα μου.

Μεθάω εξ αιτίας σου
μα δεν το μετανιώνω,
την άπιστη αγάπη σου
την ακριβοπληρώνω.

Αφότου σε παντρεύτηκα
κυρά μου ο καημένος
απ’ όλους τους άντρες είμαι εγώ
ο πιο αδικημένος.

Μεθάω εξ αιτίας σου
μα δεν το μετανιώνω,
την άπιστη αγάπη σου
την ακριβοπληρώνω.