|
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Δήμος Αναστασιάδης
Έχεις πλευρές που είναι γλυκές σαν χάδια
και άλλες που ζουν για να γενούν καημό
και ξαφνικά τρομακτικά σκοτάδια,
απόσταση που μοιάζει με χαμό.
Αν τολμάς να αμφιβάλεις
κι αν δεν καις για μας τους δυο
ας σβήσουν όλα εδώ.
Δεν μπορώ το λίγο, φύση μου είναι η υπερβολή
πάλι με συντρίβω σε ένα άπιαστο πολύ.
Δεν μπορώ το λίγο και εσύ το έχεις ουρανό,
προτιμώ να φύγω κι ας φιλήσω τον γκρεμό.
Είμαι και εγώ μια εκδοχή του λάθους,
μα προσπαθώ για ότι καλό μπορώ
κι εσύ εδώ ρίχνεις στην τύχη βράχους
λες και έτσι θα σκοτώσεις το κενό.
Αν τολμάς να αμφιβάλεις
κι αν δεν καις για μας τους δυο
ας σβήσουν όλα εδώ.
Δεν μπορώ το λίγο, φύση μου είναι η υπερβολή
πάλι με συντρίβω σε ένα άπιαστο πολύ.
Δεν μπορώ το λίγο και εσύ το έχεις ουρανό,
προτιμώ να φύγω κι ας φιλήσω τον γκρεμό.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 4 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| |  | | | |  |
|