Κάποτε έλεγες πως είμαι ο άνθρωπός σου
και πως για μένα πέφτεις μέσα στη φωτιά.
Τώρα τι έγινε κι αλλάζεις σε καλό σου
κι ούτε που θέλεις να με δεις από κοντά.

Αξίζω μια αγκαλιά και δυο γλυκά φιλιά
κι ένα καλό σου λόγο, μα τρέμω απ’ το φόβο
μην πεις μες στο θυμό σου πως θέλω το κακό σου.
Αν είναι δυνατόν, αν είναι δυνατόν
ποιος, ποιος, εγώ ο άνθρωπος σου.

Δεν το πιστεύω κάτι άλλο σου συμβαίνει
μα μου το κρύβεις λες και είναι μυστικό.
Κι όταν ρωτάω άλλα λες και μ’ αποφεύγεις
εσύ που έλεγες για σένα μόνο ζω.

Αξίζω μια αγκαλιά και δυο γλυκά φιλιά
κι ένα καλό σου λόγο, μα τρέμω απ’ το φόβο
μην πεις μες στο θυμό σου πως θέλω το κακό σου.
Αν είναι δυνατόν, αν είναι δυνατόν
ποιος, ποιος, εγώ ο άνθρωπος σου.