Δυόμισι λεπτά το ξέρω έχω μόνο,
δυόμισι λεπτά να σε κερδίσω ξανά.
Αντίστροφα μετρώ, τα λάθη πληρώνω
ο κόμπος στο λαιμό κι έχουν μείνει τώρα μόνο.

Δυο λεπτά,
χιόνι να γίνω να σε στολίσω
‘κει ένας ήλιος ψηλά, φωτεινός
να σε ζεστάνω, να σε ζαλίσω,
να γίνω θάλασσα κι αφρός.

Να κολυμπάς,
αρκεί να μ’ αγαπάς.

Κοίτα πως περνάει η ώρα
δεν είναι κάπου ένα λεπτό,
μετά θα φύγεις με το χειμώνα
ποτέ δεν ήμουν τόσο μελό.

Να βρει το τέλος ποιος δε λυγίζει
και ποιος δεν ψάχνει μια νέα αρχή.
Κοίτα με, είμαι εδώ μπροστά σου
δικός σου για πάντα σώμα και ψυχή.

Τώρα μένει ένα μόνο,
ένα τελευταίο λεπτό,
φτάνει ίσως να σε πείσω,
φτάνει για να σου πω.