Τα μάτια μου καθρέφτες
κοιτάνε στο κενό,
ανοίγω τις κουρτίνες τα μάτια σου να δω.

Γυρεύω μες τους ψεύτες
αλήθειας μυστικά,
νύχτας φιλιά από κλέφτες έχω για συντροφιά.

Πως αλλάζουν τα πράγματα,
πόσο αλλάξαμε εμείς,
τριγυρνώ στα χαλάσματα της παλιάς μου ζωής.
Μοιάζουν τόσο τα θέλω μου
με βουτιά στο κενό
δες πως αλλάζουν τα πράγματα,
πόσο αλλάζω εγώ, πόσο αλλάζω εγώ.

Τα λόγια σου πονάνε
σαν πράξεις πιο πολύ,
σου είχα πει φοβάμαι να φεύγεις το πρωί.

Γυρεύω μες τους ψεύτες
αλήθειας μυστικά,
νύχτας φιλιά από κλέφτες έχω για συντροφιά.

Πως αλλάζουν τα πράγματα,
πόσο αλλάξαμε εμείς,
τριγυρνώ στα χαλάσματα της παλιάς μου ζωής.
Μοιάζουν τόσο τα θέλω μου με βουτιά στο κενό
δες πως αλλάζουν τα πράγματα,
πόσο αλλάζω εγώ, πόσο αλλάζω εγώ.