Σαν ένα πλοίο της γραμμής
της ίδιας πάντα διαδρομής,
έτσι κι εγώ κυκλοφορώ
για ότι συμβεί αδιαφορώ.

Τα φώτα ανάψτε θέλω να βλέπω
να τρέχει η νύχτα στα στενά,
στους τοίχους γράψτε πως δεν αντέχω
κι αν έρθει η μέρα θα ‘ναι αργά.

Είμαι φτερό στον άνεμο
όπου με πάει πάω,
μέσα μου έχω πόλεμο
μα δεν το μαρτυράω.

Τα φώτα ανάψτε θέλω να βλέπω
να τρέχει η νύχτα στα στενά,
στους τοίχους γράψτε πως δεν αντέχω
κι αν έρθει η μέρα θα ‘ναι αργά.

Η νύχτα που το κλάμα μου
δε λέει να στερέψει,
και δεν υπάρχει γιατρικό
τον πόνο να γιατρέψει.

Τα φώτα ανάψτε θέλω να βλέπω
να τρέχει η νύχτα στα στενά,
στους τοίχους γράψτε πως δεν αντέχω
κι αν έρθει η μέρα θα ‘ναι αργά.