Κάθε Ιούνιο με φεγγάρι και με βράδια γαλανά
παίρνω τ’ άστρα καβαλάρη στα σοκάκια τα παλιά.
Κάθε Ιούλιο με τον ήλιο αγκαλιά με τα πουλιά
στου γαλάζιο το ειδύλλιο πάμε τσάρκα στα στενά.

Καλοκαίρι στα φτερά μου σ’ ασημένιες φασαρίες
βάζω χρώμα στην καρδιά μου που γεμίζει μπαταρίες.
Μα ο Αύγουστος τελειώνει, νοσταλγία δεν μου μένει
το χαστούκι σου με λιώνει για να φύγω περιμένει.

Το Σεπτέμβρη που γυρίζω ένα βράδυ βροχερό
βγάζω ήλιο να μυρίζω απ’ τη τσέπη δροσερό.
Στου χειμώνα μου το γκρίζο, το γαλάζιο το χλωμό
την ελπίδα μου τη βρίζω μέχρι πάλι να σε δω.

Καλοκαίρι στα φτερά μου σ’ ασημένιες φασαρίες
βάζω χρώμα στην καρδιά μου που γεμίζει μπαταρίες.
Μα ο Αύγουστος τελειώνει, νοσταλγία δεν μου μένει
το χαστούκι σου με λιώνει για να φύγω περιμένει.