Έκανα δρόμο ατέλειωτο
κι ήρθα κρυφά ένα βράδυ
μες στου σπιτιού σου το στενό
λιγάκι να σε δω.

Μα βλέπω στο παράθυρο
κάποιος να σ’ αγκαλιάζει
κι εσύ τον γλυκοκοίταζες
με τρόπο ερωτικό.

Δεν ξέρω πια
αν θα σε ξαναδώ Μαρία,
δεν ξέρω πια
αν θα σε ξαναδώ.

Πάνω στην τρέλα την πολλή
είπα να σε σκοτώσω,
μα κάτι με συγκράτησε
ίσως η λογική.

Έκανα πέτρα την καρδιά
πήρα ξανά το δρόμο,
ήτανε λάθος τελικά
που αγάπησα πολύ.

Δεν ξέρω πια
αν θα σε ξαναδώ Μαρία,
δεν ξέρω πια
αν θα σε ξαναδώ.