Στα δεκαοχτώ της χρόνια
χήρεψε η καψερή
και ποτέ τον μακαρίτη
να ξεχάσει δεν μπορεί

Της χήρας τώρα ο καημός
είναι πικρό μαράζι
ενώ ανθούν τα λούλουδα
για κείνη χειμωνιάζει

Μαύρη φορεσιά φοράει
κι είναι ο πόνος της βαρύς
και στο σπίτι με τις κότες
κλείνεται νωρίς-νωρίς

Της χήρας τώρα ο καημός
είναι πικρό μαράζι
ενώ ανθούν τα λούλουδα
για κείνη χειμωνιάζει

Στα δεκαοχτώ της χρόνια
έχει τόσο στερηθεί
στα καλύτερα της νιάτα
είναι μόνη στη ζωή

Της χήρας τώρα ο καημός
είναι πικρό μαράζι
ενώ ανθούν τα λούλουδα
για κείνη χειμωνιάζει