Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου λείπεις
μες τους δρόμους τριγυρνάω σαν αλήτης.
Τ' όνομά σου πάντα γράφω σ' ένα τοίχο
κι αναρωτιέμαι γαμώτο άμα σου λείπω.
Στην καρδιά μου έχεις αφήσει τα σημάδια
πόσο πονάνε και τα γαμημένα βράδια.
Βρίσκω ξημέρωμα με άδεια τα μπουκάλια
περνούν τα χρόνια δεν μπορώ να σε ξεχάσω
με το σπρέι του μυαλού μου πάντα θα σε σχεδιάζω.

ΣΕ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΛΙΜΑΝΙΑ ΑΠΟΤΣΙΓΑΡΑ ΑΦΗΝΩ
ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕΘΑΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΝΩ
ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ ΣΕ ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ
Η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ

Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΙΓΟΚΑΙΕΙ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ
ΠΟΥ ΣΕ ΘΕΛΩ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΛΥΠΕΣ
ΚΑΙ ΑΞΗΜΕΡΩΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΚΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΙΟ ΑΔΕΙΑ ΣΑΝ ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΚΟΛΩΝΙΑ

Η εικόνα σου πάντα παραμονεύει
φίλοι γνωστοί μου λένε όλοι τι συμβαίνει.
Λένε ξεκόλλα και προχώρα παρακάτω
στο ποτήρι μου σε βλέπω και άδειο και γεμάτο.
Σε θέλω ακόμη και πάντα θα σε θέλω
χωρίς εσένα η ζωή μου ένα μπουρδέλο.
Η αγάπη σου αποδείχτηκε ένας μύθος
χάνω τον δρόμο μου και με χτυπάει στο στήθος.
Και κάθε βήμα μου γίνεται πιο γκρίζος
με τ' όνομά σου πάντα θα υπάρχει ένας στίχος.

ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΜΠΟΥΣ ΝΑ ΛΥΣΩ
ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΩ
Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ
ΑΠ’ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ‘ΡΘΕΙΣ ΣΟΥ ΖΗΤΑΕΙ

Πως περνάνε τα χρόνια.

Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΙΓΟΚΑΙΕΙ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ
ΠΟΥ ΣΕ ΘΕΛΩ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΛΥΠΕΣ
ΚΑΙ ΑΞΗΜΕΡΩΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΚΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΙΟ ΑΔΕΙΑ ΣΑΝ ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΚΟΛΩΝΙΑ