Όταν σε πάρει η μπάλα,
δεν ψάχνεις γι’ άλλα, γίνεσαι σκλάβος.
Σιγά σιγά μαραίνεσαι,
διαρκώς παιδεύεσαι, γίνεσαι άλλος.

Ξεχνάς ό,τι αγάπησες
και ότι ζήτησες και επιζείς δε ζεις.
Δεν επαναστατείς,
δε διαφωνείς, μονάχα κλαίγεσαι.

Και κάπου κάπου ονειρεύεσαι
χίλιες και μία νύχτες.
Του ρολογιού όμως οι δείκτες
σου μαρτυρούν πως κοροϊδεύεσαι...

Κι αρχίζεις ν’ απορείς
γιατί δε ζεις, γιατί δε ζεις.
Σου φταίνε όλοι οι άλλοι,
σου φταίνε όλα κι ας φταις εσύ.

Όταν σε πάρει η μπάλα,
δεν ψάχνεις γι’ άλλα, γίνεσαι σκλάβος.
Σιγά σιγά μαραίνεσαι,
διαρκώς παιδεύεσαι, γίνεσαι άλλος,
γίνεσαι άλλος...