Μην κλαις μανούλα αν χάνομαι
στα νιάτα μου επάνω,
με τις παρανομίες μου
ρήμαξα τη ζωή μου,
τις αδικίες μάνα μου
πληρώνει το κορμί μου.

Τιμωρούμαι, το γνωρίζω,
ότι έσπειρα θερίζω.

Στα χαμηλά τα στρώματα
απόκληρος εζούσα,
παράνομος ο βίος μου
και η διαγωγή μου,
με κλόνισαν, με λύγισαν,
γίναν καταστροφή μου.

Τιμωρούμαι, το γνωρίζω,
ότι έσπειρα θερίζω.

Μην κλαις μανούλα αν χάνομαι
αυτό είναι το γραφτό μου,
απελπισμένος κι έρημος
σ’ ένα κρεβάτι λιώνω,
πολλά μου τα μαθήματα
μάνα τα πληρώνω.

Τιμωρούμαι, το γνωρίζω,
ότι έσπειρα θερίζω.