Στον κόσμο αυτό δεν έχει ταίρι
στην εξυπνάδα ο Ρωμιός
από την κούνια του είν' ξεφτέρι
γι' αυτό πηγαίνει πάντα μπρος

Για το φιλότιμο πεθαίνει
όταν δεν πίνει αρρωσταίνει
και μπρος στην κάνουλα όταν βρεθεί
πίνει αβέρτα, να μη βασκαθεί

Ζήτω ο Ρωμιός που το 'χει μέσα του
να 'χει την κάνουλα μετρέσα του
για ραδιόφωνο, λατέρνα
για γκαρσονιέρα, την ταβέρνα

Ζήτω ο Ρωμιός που όταν μεθάει
δε δίνει διάρα και τα σπάει
ζήτω ο Ρωμιός, ζήτω ο Ρωμιός
που 'ναι κεφάτος διαρκώς

Φράγκο στην τσέπη κι αν δεν έχει
χαρούμενος πάντα περνά
τι κι αν χρωστάει, πέρα βρέχει
και βερεσέ τα κοπανά

Το ξέρει όλη η ανθρωπότης
πως είν' στον έρωτα ιππότης
και μόνο όταν γίνεται ταπί
ξεχνάει αλήθεια τι θα πει ντροπή

Ζήτω ο Ρωμιός που το 'χει μέσα του
να 'χει την κάνουλα μετρέσα του
για ραδιόφωνο, λατέρνα
για γκαρσονιέρα, την ταβέρνα

Ζήτω ο Ρωμιός που όταν μεθάει
δε δίνει διάρα και τα σπάει
ζήτω ο Ρωμιός, ζήτω ο Ρωμιός
που 'ναι κεφάτος διαρκώς