Άκου μπαμπά, άκου πατέρα
πέρασε άλλη μια μέρα
κι όπως τα χρόνια μας γερνάνε
στην αγκαλιά σου θέλω να ‘μαι.

Σφαίρα η ζωή και το ταξίδι
δεν μοιάζει ανέμελο παιχνίδι,
άνθρωποι αδιάφορα κοιτάζουν
κι όλα θολώνουν κι όλα αλλάζουν.

Μα εγώ τα λόγια σου θυμάμαι,
πάμε μικρή μου, έλα πάμε,
φόρεσε μπλούζα μην κρυώσεις,
μη βιάζεσαι να μεγαλώσεις.

Εγώ σου έλεγα τραγούδια
κι εσύ μου χάριζες λουλούδια,
πάμε Ευρυδίκη μου, έλα πάμε,
σα να ‘ναι τώρα το θυμάμαι.

Στη Λάπηθο, στη Λευκωσία
ήθελα πάντα σημασία.