Χωρίς όρια σε θέλω,
μα ο χρόνος με μισεί
κι εκεί που λέω να το τελειώσω
μου λες σε έχω ερωτευτεί.

Μα τι όμορφη που είναι
κι ας κοιτάει σαν απειλή
και με τύψεις ψιθυρίζει
φταίω εγώ, δεν φταις εσύ.

Είναι τόσο πειστική, είναι τόσο εθιστική
λέει δεν πρέπει να είναι εδώ,
μα δεν μπορεί να αντισταθεί.
Και στις πέντε το πρωί όταν η ανάσα της κοπεί
είναι τόσο μεθυσμένος κι αυτή τόσο πειστική.

Μα δεν θέλω να ξεφύγω, έχω τρελαθεί
δεν μπορώ να κάνω κάτι, θέλω επαφή.
Μόνοι μας σε λάθος χρόνο έχουμε βρεθεί,
αν υπήρχε άλλο σύμπαν θα 'μασταν μαζί.

Κι όλο σκέφτομαι πού είσαι
κι αν υπάρχω κάπου εκεί,
αν με θες κι αν με θυμάσαι
στην πιο ευάλωτη στιγμή.

Όλες μου οι ανασφάλειες
με ρωτάν ακόμα το γιατί,
όταν ήμουνα στην πόρτα
δεν με κράτησες εκεί.

Είναι τόσο πειστική, είναι τόσο εθιστική
λέει δεν πρέπει να είναι εδώ,
μα δεν μπορεί να αντισταθεί.
Και στις πέντε το πρωί όταν η ανάσα της κοπεί
είναι τόσο μεθυσμένος κι αυτή τόσο πειστική.

Μα δεν θέλω να ξεφύγω, έχω τρελαθεί
δεν μπορώ να κάνω κάτι, θέλω επαφή.
Μόνοι μας σε λάθος χρόνο έχουμε βρεθεί,
αν υπήρχε άλλο σύμπαν θα 'μασταν μαζί.

Δεν μπορώ να κάνω κάτι θέλω επαφή
αν υπήρχε άλλο σύμπαν θα 'μασταν μαζί.