Τις νύχτες ξημερώνομαι
μπρος στα παράθυρά σου
το δάκρυ έχω στα μάτια μου
στα χείλη τ' όνομά σου

Είμαι γυναίκα βλάμισσα
και μια ζωή χαράμισα
και μια ζωή χαράμισα
για σένανε και μόνο

Κι αν δεν αλλάξεις το βιολί
όπως κατάντησα τρελή
όπως κατάντησα τρελή
θα σβήσω απ' τον πόνο

Χρόνια νυχτοπερπάτησα
και έφερα εξάρες
μα τώρα την επάτησα
σαν τις δεκαεξάρες

Είμαι γυναίκα βλάμισσα
και μια ζωή χαράμισα
και μια ζωή χαράμισα
για σένανε και μόνο

Κι αν δεν αλλάξεις το βιολί
όπως κατάντησα τρελή
όπως κατάντησα τρελή
θα σβήσω απ' τον πόνο